«Գոշ գյուղի խոսվածքը» բացատրական բառարա

  Հեքիաթները տավուշյան հնչեղությամբ Հովհաննես Թումանյան Անխելք մարդը   Մի վախտ մի աղքատ մարդ ա ըլըմ. քանի ըշխադըմ էր, քանի չըրչարվըմ էր, էլի նույն աղքատն էր մնըմ։ Ճարը կտրած մի օր ինքը վի կըցավ, թե` բա պտի գնամ ասծուն քթնեմ, տենամ` ես եփ տեմ պրծնի էս աղքատութինիցը, ու ինձ հըմար մի բան խնդրեմ։ Ճամփին մի գել տեհավ. - Առաջ բարի, մարդ-ախպեր, էտ որդի՞ ես գնըմ ,- հըրցրուց գելը։ ― Գնըմ եմ ասծու կուշտը, ― պատասխանեց աղքատը, ― դարդերս պատմիլ տեմ։ ― Դե որ գնաս ասծու կուշտը, ― պատասխանեց գելը, ― ասա մի սոված գել կա, քշեր-ցերեկ ման ա գալի էստի-էնդի, ուտիլու բան չի քթնըմ, ասա՝ մինչև ե՞րբ տի սոված կենա, որ ստեղծել ես՝ խի չես ուտիլու բան հսցնըմ ― Էլա՛վ, ― ասավ մարդն ու ճամփեն շարունակեց ։ Գնաց-գնաց,մի սիրուն ախչկա տեհավ։ ― Որդի՞ ես գնըմ, ախպեր, ― հըրցրուց ախչիկը։ ― Գնըմ եմ ասծու կուշտը։ ― Երբ որ ասծուն տենաս, ― աղաչեց սիրուն ախչիկը, ― ասա սհե մի ախչիկ կա՝ ջահել, առոխչ, հարուստ, բայց  կարըմ  չի ուրխանա, բախտավոր զգա իրան. ի՞նչ տի լի իրա ճարը։ ...

  Օտարաբանություններ Ադնառազվի - մեկանգամյա Ակումլյատր - մարտկոց Ակուշկա - Լուսամուտ Աձյալ - ծածկոց Անտենա - Ալեհավաք Ատվյոռկա - փչեչան , պտուտակահան , պտուտակիչ , դարձուցակ Աքյանդազ - Գոգաթիակ Բաթմիշ գալ - Կորչել , անհետանալ Բալիշ - Բարձ Բալկոն - Պատշգամբ Բախչա - Այգի Բամբաներկա - Շոկոլադապատ կոնֆետներ Բեթար - Վատթար , ավելի վատ Բեխաբար - Անտեղյակ Բեղափի - Հանկարծակի Բեղափիլ - Հանկարծակի Բռոշկա - Մազակալ Գարշոկ - գիշերանոթ Դիվան - բազմոց Դուբինկա - մահակ Դուխովկա - ջեռոց Դուշման - թշնամի Զամոկ- կողպեք Զանավեսկա- վարագույր Զարյադկի շնուր- լիցքավորման լար Զմեյկա- կայծակնաճարմանդ Զոնթիկ- անձրևանոց Ժաժիգալկա- կրակայրիչ Ժեմչուկ- ամանների հեղուկ Ժուռնալ- ամսագիր Լագյան- Տաշտ Լամփուշկա- լամպ Լուստր- ջահ Լպատկա- բահ Խաբար- լուր Խալաձելնիկ- սառնարան Խալխ- օտար Խոլ- բազկաթոռ Կալիդոր- միջանցք Կամեռա- տեսախցիկ Կանֆետ- կոնֆետ Կասինկա- գլխոր Կաստռունկա- կաթսա Կլիզմա- հոգնա Կոֆի, կոֆե- սուրճ Կռ...